Göçmenlik zorlu bir yolculukla başlar. Her yolculuk bir yuvadan çıkıp yeni sıcak bir yuva edinmenin umududur. 1916 yılında Rus işgali sonrası Trabzon yöresini yaya olarak terk etmek zorunda kalan çoğu kadın, çocuk ve yaşlılardan oluşan sivil halkın yolculuğu da böyle başlamıştır.
İşgal döneminde kendini müdafaa edemeyip hayatta kalma umuduyla başlayan yolculuk Ordu Perşembe Koçboynuzu yolunda zorlu yol koşulları, sağlık problemleri ve açlık sebebiyle ne yazık ki ölümlerle sonuçlanmıştır.
Ordu ve Trabzon yerel tarihçilerimizin gündeme taşıdığı bu mezarlığı Ordu Kent Konseyi öncülüğünde, Karadeniz Kent Konseyleri Bölge toplantılarında müzakere ederek projelendirildi.
Konu ile ilgili açıklama yapan Ordu Kent Konseyi Başkanı Ömer AYDIN, şunları söyledi;
“Kent Konseyi olarak bölge yerel tarihçilerimizi de alarak Kimsesizler (Muhacirler) mezarlığını yerinde gördük, yerel halkın geçmişten bugüne kulaktan kulağa ulaşan hikayesini dinledik ve konu ile ilgili kimsesizlerin kimsesi olmak için dertlendik.
Rus işgalinden kaçan çoluk çocuğun ve savunmasız insanların göç ederken salgın hastalıktan dolayı toplu ölümlerin yaşandığı ve köylülerin o gün bugündür koruduğu alanı onların hatırasına yakışır daha iyi düzenleme ve ziyaret noktası oluşturulmasını benimsedik.
O zamanlar erkeklerin de Trabzon ve Of direnişine destek vermek amacıyla cephede olmaları nedeniyle yörede bulunan Hasibe AYDIN ve arkadaşları tarafından ölenler; perde kumaşları ve yatak çarşafları ile kefenleri yapılarak defnedilmiştir.
Göçmenlerin mezarlığı halk tarafından ‘Kimsesiz Göçmenler Mezarlığı’ olarak anılmaktadır. Köylülerin sahip çıkması ile mezarlık kaybolmamış günümüze kadar ulaşmıştır. Onların bu hazin hikayelerini yaşatmak amacıyla kimsesiz göçmenlerin acılarını, zorlu yaşanmışlıklarını ve kırık umutlarını hissedebilmek ve bunları yansıtmak için duygudaşlık, yolculuk ve birliktelik kavramları ele alındı.
Zorlu yolculuğun bir temsili olarak Mezar çevresinde kıvrımlı yürüyüş yolu tasarlandı. Yansıtıcı yüzeylerde ziyaretçilerin göçmenliğin duygu dolu atmosferi içerinde kendi yansımalarını görmeli ve empati kurmaları istendik. Alanda bulunan eski okul binasını Göç Müzesine dönüştürerek temsili görseller ile göçün hikayesi aktarılmaya çalıştık. Müze önünde kalan anıt ağacı kadimliğin vurgusu olarak korumak amacıyla altında bir pergola düşündük. Müze ve mezarlık alanını bir bütün olarak Kimsesiz Trabzonlu Göçmenlerinin acı hatıralarını anmak için ve ilimize gelen kişilerin orada rahatça ziyaret etmelerini sağlamak amacıyla projelerdik; inşallah el ele vererek de hayata geçireceğiz. Ruhları şad olsun.”
About Author
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
News
